Bevrijdingsdag! Ik neem een vroege trein om de drukte van militairen in Ede-Wageningen voor te zijn. In de trein en op het station kom ik diverse groepen militairen in vol ornaat en behangen met medailles tegen. Daar ontmoet ik ook volgens afspraak mijn vriendin om samen de bus naar het park de Hoge Veluwe te nemen.
Mooi op tijd arriveren we bij ingang Otterlo. De buschauffeur vertelt de inzittenden dat toegangskaartjes voor het park bij hem of bij de Entree te koop zijn. Ik besluit niet in de rij te gaan staan, maar bij hem een kaartje te kopen. Met portemonnee en toegangskaartje in de hand willen we uitchecken met de OV-kaart. Oeps, kaart zoek. Wel ingecheckt maar nu nergens meer te vinden. We besluiten de tijd te nemen om alle zakken en tassen te doorzoeken en ondertussen mee te rijden naar het Museonder, waar onze wandeling zal starten. Ook daar nog steeds de OV-kaart niet gevonden. De chauffeur helpt heel vriendelijk, zoekt zelfs nog in zijn geldbuidel, niets. Ik laat naam, adres en mobile nummer achter voor het geval de kaart toch gevonden wordt.
In het restaurant genieten we eerst van een kop koffie voor we op pad gaan. De markering op dit gedeelte is rood-wit, goed opletten dus! Het beginpunt met ANWB-paddenstoelnummer is niet te vinden.
Bij de bushalte gebruiken we de gps om daarmee het juiste pad te zoeken. Dat lukt en vrolijk gaan we op weg naar de Otterlose duinen. Eerst een stuk door het bos met de nodige heuvels om te beklimmen. Op een van de toppen genieten we van het uitzicht, maken wat foto’s en lopen de hei op. Achteraf blijkt dat we niet goed opgelet hebben. We zijn van de route afgedwaald. Met de gps kruisen we een deel van de heide tot we weer op de route zijn. Plots gaat mijn mobiel. Het is de buschauffeur, de NS-kaart is gevonden. Hij zal hem opsturen naar mijn huisadres. Opluchting!.
In de verte zien we het Jachthuis Sint Hubertus liggen. Voor we daar zijn lopen we om twee vennen heen, beklimmen nog een uitzichtpunt en kronkelen over een vlonderpad
richting de hoeve. Ondertussen gezellig babbelend over een net geboekte vakantie van mijn vriendin naar Nieuw Zeeland. We zijn allebei al eens met een rondleiding door de hoeve geweest. Best leuk om nog eens te doen, maar daarvoor is nu geen tijd. Door een flink stuk bos wandelen we richting Hoenderloo. De camping die we vlak bij Hoenderloo tegenkomen onderwerpen we even aan een kleine inspectie. Mijn vriendin heeft plannen om hier nog eens een weekendje te gaan kamperen en is nu dus voorbereid. We besluiten niet het dorp in te gaan, maar door te lopen.
Inmiddels zijn we overgestapt op kaart C3. De aaneenschakeling van de kaarten B3, C3,
C2 naar in/uitgang Schaarsbergen is lastig. De beschrijving laten we maar voor wat het is. De paalnummers komen niet overeen met die op de echte paaltjes staan. Met kaart en inmiddels weer geel-rode markering doen we ons best niet te verdwalen. Bos en heide wisselen elkaar veel af vandaag, evenals de stilte. Op een bankje genieten we even van het prachtige uitzicht en onze boterhammen. Bijna geen andere wandelaar te bekennen. We komen weer terug bij de koperen kop, en het restaurant bij het Museonder. Tijd voor koffie. De gekochte muffin stoppen we in onze tas voor later op de middag.
Een lang gedeelte van bijna 10 km over de heide volgt. Soms lopen we langs de kant van
het pad om het rulle zand te vermijden. De route zigzagt door het gebied om de Pollen, een grote zandvlakte, heen. Het Deelense Zand laat zich van zijn beste kant zien. Het weer is heerlijk om te wandelen. Je moet er niet aan denken hier met 25 gr in de zon door het rulle zand te lopen. Op een bankje met een fenomenaal uitzicht over de heide smikkelen we de heerlijke citroen muffin op. Weer energie genoeg voor het laatste stuk. Het C2 deel gaat hoofdzakelijk
door de bossen heen. Wat opvalt zijn de vele omgevallen of geknakte bomen. Niets is opgeruimd, het lijkt er al jaren te liggen. Dit deel van het bos is erg oud en wordt waarschijnlijk aan de elementen der natuur overgelaten. Het is nog even zoeken en kronkelen voor we de uitgang van Schaarsbergen bereiken. Op het laatste moment spotten we in de verte nog een hert. Wat een geluk!
Bij de uitgang Schaarsbergen ontvangen we nog wat informatie over de camping en openingstijden van het park.
We hebben Variant A, B en C van het Veluwe Zwerfpad volbracht. Rest nu de vraag: "Op naar de bushalte of toch liever direct het pannenkoekrestaurant aan de overkant van de wegn in?". We besluiten om eerst even te kijken wat de vertrektijden van de bus zijn. Bij de halte staan al wat mensen te wachten en achteromkijkend zien we net de bus de hoek om komen. Het besluit is snel genomen. Met ca 30 km in de benen nog even een sprintje om de bus te halen. We puffen lekker uit tijdens de rit naar Arnhem, waar we nagenieten en ons tegoed doen aan een heerlijke Rubensspies met frietjes en sla!
Alle foto's van Veluwe Zwerfpad variant B en C : Museonder - Jachtslot Sint Hubertus - Schaarsbergen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten