Dag 15 en 16 : Garderen - Hoog Soeren - Garderen (Variant F-D-E)

Dag 15 : Garderen - Hoog Soeren

Garderen is de vertrekplaats voor onze 2-daagse. Met het lopen van variant F-D en E ronden we het streekpad Veluwe Zwerfpad af. We hebben er zin in. Voor we op pad gaan genieten we eerst bij ons al eerdere bezochte bakker op het terras van een kop koffie met appeltaart. We treffen ook een tweetal andere wandelaars die al enkele uren op pad zijn. Altijd gezellig ook van andere wandelaars ervaringen te horen.

Af en toe een regenspetter, maar volgens het weerbericht wordt pas in de middag een onweersbui verwacht. Het is rond 11 uur voor wij gaan wandelen. Het dorp uit via de Schoolstraat en m.b.v. de gps de Meervelderweg zoeken, net buiten het dorp.

Het pad kronkelt door de bossen en soms langs een open veld. Het glooit ook wat. We komen langs een uit zwerfkeien opgetrokken bank, Goudsberg, van waaraf een vrij uitzicht is. Even verder op het pad worden verrast door een haag van Rhododendrons, altijd mooi! Na een pad door het bos komen we uit op een weg, hier lopen we even langs en duiken dan het bos weer in. Plots staan we voor een zandbult die het pad verspert, dit komt ons bekend voor, al eerder meegemaakt. Bij de heide slaan we af en wandelen een flink stuk langs de heide, dit blijft altijd boeien. En wéér niet in bloei, het verkeerde seizoen. Het laatste deel tot aan het Uddelermeer gaat tussen akkerlanden door. Het Uddelermeer werd door Koning Willem 3 gebruikt als hofvijver.Hier nemen we pauze en lunchen met een heerlijke tomatensoep.

Als we vanuit het restaurant de weg oversteken naar het Uddelermeer zien we een open veld met rondom een wal, de Uddelerschans. Dit verdedigingswerk sluit aan één kant aan op het Uddelermeer. Met interesse lezen we de informatiepaaltjes langs en midden op het open veld. Wat een prachtig uitzicht op het meer. We klimmen natuurlijk ook even op de wal om rond te kijken, zeker de moeite waard. Tussen twee dubbele wallen door lopen we het bos in. Bij een sluithek gaan we er via een overstapje overheen.

De route gaat verder met een grindweg door het Kroondomein, de Bieze, met grote

heidevelden waar we afwisselend langs of doorheen wandelen. Het begint iets te regenen, maar niet genoeg om de regenjas uit de tas te halen. Als we het heidegebied verlaten en weer door het bos lopen zien we om ons heen bomen met takken die alle kanten uit kronkelen. Nu op weg naar het Aardhuis, we lusten wel een bakkie koffie. Na wat zoeken vinden we achter een gesloten hek het huis dat we herkennen van de afbeelding in de gids. Helaas afgesloten en ook geen andere koffie optie in de buurt. Gelukkig vinden we later onderweg nog een bankje om even te rusten.

Dan gaan we op pad voor de laatste kilometers naar Hoog Soeren, waar we weer op hetzelfde overnachtingsadres verblijven als vorig jaar rond deze tijd. Een prachtig monumentaal huisje met eigen woonkamer, keuken, badkamer en zolder met bedden. En dat voor een Vrienden-op-de-fietsprijsje. Tijd om na deze heerlijke wandeldag, zonder het voorspelde onweer, te genieten. We nemen plaats op een terras en genieten van een Veluwse Schavuyt en een heerlijke maaltijd. Terug in ons verblijf zoeken we alvast uit welk pad we willen gaan lopen nu het Veluwe Zwerfpad bijna afgerond is. Onze voorkeur gaat uit naar het Grote Rivierenpad van Hoek van Holland naar Kleef.

Dag 16 : Hoog Soeren - Garderen

Na een goed verzorgd ontbijt nemen we afscheid van onze gastvrouw en lopen door het dorp richting Elspeet. De eerste 3,9 km van Hoog Soeren naar de start van variant E hebben we al eens gelopen. Nog maar net op het pad door het bos passeren we een donkere waterplas, een leemput.

Variant E begint met de weg naar Elspeet, een recht pad, kilometers lang en deels

omhoog hellend. Goed voor onze kuiten. We lopen lekker door tot we een bankje zien bij de Hooge Duvel. Even wat water drinken en de voeten laten rusten. Heerlijk nog die koelte. De voorspelling geeft warm weer met een temperatuur rond de 28 graden. Ondertussen lopen twee dames langs met de fiets aan de hand. De helling is te zwaar en ze zijn bang te slippen. Wij lopen uitgerust verder naar Elspeet. Ook nu komen we weer bomen met kronkelende takken tegen, prachtig. In de verte zien we de kerktoren van Elspeet.

Afwijken van de route om eerst een lunch te nemen op de Brink.

Jammer dat ze bezig zijn met bouwwerkzaamheden op de Brink. Lastig om daardoor het vervolg van de route op te pikken. Tussen de juiste huisnummers ontdekken we een grindvoetpad en lopen recht op een prachtige molen af. Om de molen heen gaan we verder over een zandpad langs de bosrand. Er volgt weer een mooi pad langs de heide. Onderweg word ik geappt door de kinderen over een verjaarscadeau, even antwoorden in de koelte van een boom. Tja, tegenwoordig ben je 24/7 bereikbaar. We gaan nog een stuk dwars over de hei. Het is best wel warm, al waait er gelukkig ook een lekkere bries.

Langs de sluitboom gaan we de boslaan in van perceel Staverden. Dit deel valt samen met het Zuiderzeepad, ook aanlokkelijk. Er valt nog genoeg te wandelen voor de

toekomst. En heerlijk in de koelte voor we het laatste deel van dit traject naar Garderen, over de heide van het Houtdorperveld gaan wandelen. Direct aan het begin passeren we een waterplas en horen zelfs de kikkers kwaken. Op de Koningsweg letten we goed op, hier splitst het Zuiderzeepad af en wij slaan af om dwars over de heide te gaan. De markering is duidelijk, zelfs een apart paaltje met Veluwe Zwerfpad komen we tegen.

Vanaf de hei gaat de route verder over een wal, het lijkt Limburg wel. Een laatste glooiend smal pad door het bos en dan naderen we Garderen. Deels is de markering van het Veluwe Zwerfpad leidend, maar wel houden we de richting naar het centrum in de gaten. Op de hoek bij de Dorpstraat twijfelen we of we direct naar de bushalte zullen doorlopen of eerst op een terras wat aan onze dorst willen doen. De keuze valt op het terras, daarna kijken we wel hoe laat en waarvandaan de bus naar Ede-Wageningen vertrekt. Als afsluiting eten we in ons favoriete Italiaanse restaurant een heerlijke maaltijdsalade. Trots op onze prestatie en afronding van het pad proosten we met elkaar!

Alle foto's van de tweedaagse Garderen - Hoog Soeren - Garderen

Dag 14 : Harskamp - Hoenderloo

Vandaag lopen we voor een deel bekend traject (Harskamp - Kootwijk)en lopen we een stuk dat we vorig jaar niet hebben kunnen afronden (Kootwijk - Hoenderloo). Het is nog even spannend of we op tijd in Arnhem zijn om de aansluitende bus 105 naar Harskamp te halen. De bedoeling is om daar te starten met koffie, maar helaas: bij aankomst zien we de koffiegelegenheid niet. Dan maar direct op weg naar Kootwijk.

Dit deel hebben we eerder gelopen. Vanaf de autoweg duiken we al snel de bossen in. Tussen Harskamp en Kootwijk ligt een uitgestrekt Infanterie schietkamp. Zelfs langs de camping met speeltoestellen die we passeren horen we voortdurend geschut.

Jammer, voor je rust hoef je niet op die camping te gaan staan. Als we de bossen uit gaan, lopen we dwars over Kootwijkerzand. Mul zand waar we doorheen ploeteren, maar veel minder warm dan een jaar geleden. Het blijft een bijzonder mooi gebied. Het laatste stuk naar Kootwijk loopt over een asfaltweg en na een bocht rechtsaf lopen we door naar de Brink vlak bij de kerk. Net als de vorige keer gaat onze voorkeur uit naar een zonnig terras met uitzicht op de kerk. Dit is ook de eerste en enige stopplaats waar we koffie kunnen krijgen. Tot aan Hoenderloo is er geen restauratie meer onderweg. Genietend in de zon op het terras drinken we koffie met natuurlijk de vertrouwde appeltaart.

Vanaf het restaurant lopen we het dorp uit naar de Houtzagersweg. Herinnering van de wandeling een jaar geleden dringt zich op: hier kwamen we 2 wandelaars tegen die ook het Veluwe Zwerfpad liepen maar dan in omgekeerde richting.

Weer lopen we het Kootwijkerzand op, parallel aan het eerste stuk vandaag. Aan het eind slaan we linksaf en doorkruisen een heidegebied met brede zanderige paden. Zoveel mogelijk lopen we aan de rand en niet door het mulle zand. In de verte zien we Radio Kootwijk opdoemen en herkennen het pad wat zigzaggend naar het grijze gebouw gaat. Op de stenen trap rusten we kort uit. Daarna passeren we diverse gebouwen die bij het radio complex horen. Op de posters die her en der hangen kijken we naar informatie over festivaldagen of tijden van een rondleiding. Leuk om deze zomer nog eens te doen. Aan het einde van de weg lopen we de bossen weer in. Een klein stukje verder en bovenop een uitzichtpunt staat een picknicktafel met informatiebord. Even genieten en dan weer verder.

Niet ver daarna komt de afslag waar ik vorig jaar mei gestruikeld ben. In mijn herinnering was het verder van de picknick-bank, ik dacht dat we van een zandvlakte af kwamen....niet helemaal juist dus.

Ik maak wat foto’s van de beruchte plek en vrolijk vervolgen we het pad door de bossen richting Hoog Buurlo. Ineens zijn we de markering kwijt. Met de gps vinden we de juiste richting en komen uit bij de schaapskooi Hoog Buurlo. Wat een mooie plek en uitzicht, het lijkt Limburg wel. Op een bankje zitten mensen te genieten in het zonnetje. We dalen af en wandelen door de bossen verder. Iets wat op een klein vennetje lijkt te glinsteren tussen de bomen blijkt een Leemput te zijn. Even verder op een pad langs een weiland zien we een paar auto’s staan en een groepje mensen. Wat doen die daar? In een boom hangt een jonge man in een tuig en maakt daar wat buitelingen.

Het pad gaat verder over de Hoog Buurlosche heide. In de verte zien we zandbergen opduiken. Het pad loopt een zandheuvel op, verbaasd kijken we rond.

Dwars over de zandvlakte lopen we verder; her en daar opmerkend of een deel ervan wel natuurlijk is ontstaan. Het laatste deel van de wandeling naar Hoenderloo gaat door de Hoenderloosche bossen. Wat een mooi afwisselend traject. Het is nog wel een flink stuk vanaf Radio Kootwijk, als we dat vorig jaar nog hadden moeten lopen was het vast een latertje en ook wel erg veel kilometers geworden. Het zijn oude bossen hier, met weinig tot geen onderhoud. Verdorde afgeknapte bomen en een enkele boom blokkeert het wandelpad. Prachtig zijn de bomen met witte paddenstoelen in de vorm van hoedjes. Vlak voor Hoenderloo ligt langs de afrastering een wild zijn. Even controleren of het dier nog ademt, maar nee het is dood. Wat te doen, even voor nu niets.

Tevreden lopen we naar de bushalte in Hoenderloo, waar net de bus naar Ede-Wageningen aan komt rijden. Natuurlijk sluiten we de dag af met een gezellig etentje, na-babbelend over deze mooie dag en uitkijkend naar de tweedaagse als afsluiting van ons project Veluwe Zwerfpad. Nu maar eens nadenken over een vervolg: Trekvogelpad of Pionierspad? Op 25 en 26 mei volgt de variant D-E-F in de driehoek Garderen - Hoog Soeren - Elspeet.

Alle foto's van Harskamp - Hoenderloo

Dag 13 : Rheden - Arnhem

Met sneeuwbuien of regen in het vooruitzicht gaan we goed voorbereid en warm gekleed vanuit Rheden op pad voor het laatste traject van het Veluwe Zwerfpad. We zijn begonnen in Arnhem en komen na dit traject over de Posbank ook weer in Arnhem uit.

Een cappuccino halen we op station Arnhem en drinken die op in de trein naar Rheden. Een paar honderd meter langs de provinciale weg en dan slaan we af en lopen richting

de schaapskooi. Eerst passeren we nog een manege. Het bos waar we doorheen lopen is prachtig; een waterstroom kabbelt voort langs het wandelpad. Bij de schaapskooi verwonderen we ons over een paar dieren die buiten het hek lopen. Er zijn mensen aanwezig dus gaan we ervanuit dat zij dit goed in de gaten houden. Niet lang na de schaapskooi wandelen we de heide op. Niet in bloei, het is niet het juiste jaargetijde, maar toch een schitterend gezicht die uitgestrekte vlaktes. En afwisselend met een pad dwars over de heide of door een bosrand langszij. Hier en daar groepjes bomen of hoge struiken in het golvende landschap. We dalen eerst af om dan weer via een lange ronde omhoogklauteren voor we bij het restaurant de Posbank uitkomen. Tijd voor een koffiepauze.

Vanuit het uitkijkpunt met overzicht over het heuvelachtige landschap betreden we een voor ons onbekend pad bovenlangs tot we via een steile trap het dal in duiken. Aan het eind van de heide lopen we een bosgebied in. Tussen de bomen ontdekken we een

grazende Schotse Hooglander. We lopen er met een boog zwijgend omheen, we willen niet de aandacht trekken. Het volgende deel gaat over de Rheder- en Worth-Rhederheide. Het tempo zit er goed in. Midden op de vlakte zien we langs het pad een paar stenen, even kijken of dit iets bijzonders is. Al rondkijkend proberen we de brandtoren te ontdekken, daar zouden we toch inmiddels vlak bij moeten zijn. Met GPS kijken wat precies onze locatie is en dat blijkt al ver voorbij de toren te zijn. Waarschijnlijk stond de toren verscholen in het bos op een punt met wegwerkzaamheden en waren we daardoor afgeleid. Dan maar verder op naar Rozendaal.

Vanuit het bos passeren we eerst een kerkhof, komen langs een verbouwde boerderij van waaruit een paar klompenpaden starten en gaan naar de Oranjerie voor onze lunch-moment. Helaas is het pand gesloten, dus lopen we terug naar de boerderij in de hoop daar even op te warmen. Helaas is er alleen een kantoor, we mogen wel even gebruik maken van het toilet. In de tuin van het kasteel Rosendael zoeken we een beschut bankje en eten daar snel

onze boterhammen op. Het is koud en winderig, maar onze benen hebben toch even rust nodig.Langs de Oranjerie lopen we weer verder en betreden een uitgestrekt bos met brede paden. Dit duurt voort tot we vlak voor de A50 bij een Nationaal verstrooiterrein lopen. Aan het eind zien we een bord Via Rosa, een monument voor het onbekende kind met een plaquette met uitleg van o.a. Herman van Veen. Verderop zien we van diverse landen een steenmonument en soms ook namen van kinderen die vergeten, mishandelt of misbruikt zijn. Indrukwekkend, al vragen we ons af of dit bijdraagt aan een verbetering van het probleem.

Na het passeren van de snelweg maken we een omweg voor het pad naar het zuiden buigt en na het oversteken van de A12 Arnhem in zicht komt. Nog even blijkt dat we

een verkeerde afslag hebben genomen en langs de snelweg moeten lopen voor we de tunnel eronderdoor vinden om verder te kunnen. Het laatste stuk door Arnhem gaat door Park Sonsbeek, waar ook het begin van het streekpad doorheen liep. We zijn rond, al hebben we nog een variant en een niet afgemaakt gedeelte te gaan. Dat laatste zijn we van plan op onze volgende wandeldag, om dan het complete streekpad af te sluiten met een tweedaagse voor de D-E-F-variant. We kijken er al naar uit en gaan nadenken over een volgend project.

Alle foto's van Rheden - Arnhem

Dag 12 : Coldenhove - Rheden

Voor onze eerste wandeling dit jaar vertrekken we samen vanuit Arnhem met de trein naar Dieren om daar de bus naar

Coldenhove te nemen. We letten goed op dat we bus 43 richting Apeldoorn pakken. Op het moment dat we halte Coldenhovenweg zien vraag ik de buschauffeur of hij ook naar het Landal park rijdt. Helaas niet, dus op zijn advies besluiten we uit te stappen en te lopen naar het park. Wel met hulp van de gps kaart, want we staan op een drukke weg bij een rotonde. Binnendoor komen we na ca 2,3 km aan in het park en gaan eerst genieten van een kop cappuccino met appeltaart voor we het echte traject gaan lopen.

Als we vanuit het park naar het begin van de route lopen, merken we dat er overal om ons heen bevroren gras en ijslaagjes op het pad liggen. Als we het bos in lopen blijkt

het daar niet anders te zijn. Het tempo gaat naar beneden en we schuifelen om bevroren plassen, zoeken droge stukken langs de rand en letten daarnaast nog goed op om de markering te zien. Die is op dit gedeelte van het traject erg onduidelijk en dat zal verder op de dag nog een paar keer tot twijfel leiden. Het is prachtig in het bos en het ene pad na het andere wisselen we af. Na een aantal kilometer kruisen we het Maarten van Rossempad. Het loopt zelfs een stuk gezamenlijk op. Bij een klaphek is gelukkig duidelijk aangegeven dat wij links af moeten slaan en dat het MvR-pad rechts af gaat.

Het vervolg van het pad door het bos lijkt eindeloos, buigt hier en daar een beetje af, maar de richting naar Dieren is duidelijk. Het wordt na een aantal kilometers ook wat drukker in het bos, we komen weer bij de bewoonde wereld. Op tijd vinden we de afslag naar een bekend punt, de Carolinaberg, waar vele paden samenkomen.

In het midden op een verhoging staat een boom met eromheen een zitbank. Voor rust of vertier van kinderen merken we. Het is te koud om te gaan zitten, dus lopen we verder naar Dieren. Rond het station wordt druk gebouwd, dus is het kronkelen voor we langs het station aan de andere kant van de weg kunnen komen. Op naar de kerk, daar is meestal wel een café/restaurant in de buurt. Een bordje met Orangerie doet ons besluiten daarheen te gaan. Aan het eind van het park staat de Orangerie en we zijn welkom. Geen enkele andere gast, volop keuze om te gaan zitten en ook ca 5 man bediening die voor ons klaar staan. Niet altijd efficiënt, want onze bestelling wordt dubbel genoteerd op een klein kladblokje. Waarschijnlijk wordt het met subsidie draaiend gehouden want dit kan niet uit lijkt ons. De tomatensoep is echter heerlijk en opgewarmd lopen we weer terug langs het station voor het vervolg van het traject.

Voor een deel worden bossen nu afgewisseld met open vlakten. Het bos heeft ook te lijden gehad van de storm. Een knots van een boom is gespleten en ligt op de grond. Een paar meter verder staat een gedenkteken uit de oorlog met de vermelding dat op die plaats een gezin zat ondergedoken maar alsnog is omgekomen. Via een open

plek, waar paarden grazen bereiken we Koepel de Kaap. In de zomer kun je hier een glaasje drinken en genieten van het uitzicht. Nu is het gesloten. Voor we de trap met ca 100 treden afdalen kijken we nog even rond. Vlakbij is de Postbank, daar lopen we over een maandje. Op de trap rent een sportieve man die een aantal keren op en neer gaat. Wij lopen rustig naar beneden en langs een prachtige kam met uitzicht over de heide naderen we de bebouwing van Rheden. Toch missen we nog een afslag op het laatste stukje.

Langs de weg lopen we naar het station en nemen de trein naar Arnhem. Blij dat het weer super was, met een heerlijk zonnetje, en we zonder brokken of uitglijden de eindstreep hebben gehaald. Op loopafstand van het station in het restaurant De Beren laten ons de maaltijd lekker smaken. Een aanrader in ieder geval en een geweldig einde van de Beregezellige dag.

Alle foto's van Coldenhove - Rheden