Precies 5 maanden na het ongeval met mijn enkel trek ik weer mijn wandelschoenen aan, hoge voor de zekerheid, om met mijn vriendin een vervolgtraject van het Veluwe Zwerfpad te lopen. Het ligt nog te gevoelig om het stuk te wandelen waar ik eind mei mijn enkel gebroken heb, dit "brokkenpaadje" gaan we als afsluiting van alle trajecten van het Zwerfpad doen.
Na een kop koffie op station Arnhem vertrekken we samen met de bus naar Hoenderloo. De bus uit Arnhem vertrekt met vertaging. Gelukkig wachten de bussen in Otterlo op elkaar, zodat we niet een uur hoeven te wachten bij de overstap.
In Hoenderloo centrum is het even zoeken naar de bewegwijzering, maar een lieve oude mevrouw die bekend is in de buurt helpt ons op weg. Even later vinden we de geelrode markering en zetten er flink de pas in. Aan de rand van het dorp passeren we een klein wit kerkje. Dit zou ons bekend voor moeten komen, want hier kruist het Marskramerpad, een LAW die we in 2013 hebben gelopen. Er gaan echter geen bellen rinkelen, blijkbaar worden we vergeetachtig.... De Oude weg lopen we helemaal uit, wandelend langs De Hoenderloop groep – een instituut voor jongerenhulp.
Op zich is het makkelijk lopen door het bos. Af en toe stappen we wat voorzichtiger, als de bodem bedekt is met herfstbladeren. Mooi om te zien maar verborgen kuilen of boomwortels zie je niet goed.
Na een lang recht stuk over de Waterbergse weg komen we uit bij een heidegebied.
Direct al twijfelen we welke afslag we moeten kiezen, het is niet echt duidelijk gemarkeerd. Een paaltje met “kabouter-tekst” bewonderen we even en lopen dan verder. Twee maal links aanhouden volgens de beschrijving. Geen markering meer te vinden. Door de juiste richting aan te houden komen we uiteindelijk terecht bij de afslag met bewijzering die we wel hadden moeten nemen. Het extra loopje over de heide was zo mooi, dus we vinden het niet erg om wat om te lopen. Door de heide vervolgen we het pad tot we opnieuw de bossen in wandelen. Tijd voor een pauze op een bankje in de zon, even genieten en een boterham eten. Lange rechte bospaden volgen. Soms met een fietspad langs het pad waar de markering stond, de vervolg markering was na veel moeite te vinden op een boom langs het fietspad. Niet echt duidelijk! Maar ach, even wat op-en-neer lopen met een heerlijk zonnetje er bij en de herfstkleurige bomen, we zeuren niet.
Uiteindelijk komen we uit bij een pleisterplaats “Woeste Hoeve” waar we een kop koffie willen nemen. Mijn vriendin had op de website een aantrekkelijk assortiment taarten en lunch gezien. Helaas, er was alleen appelstrudel beschikbaar. Deze kon wel warm gemaakt worden en met slagroom erbij. Dat laatste hoefde van ons niet. Koffie kwam redelijk snel, op de strudel was het lang wachten. En deze werd ook nog eens geserveerd met slagroom. Na een opmerking hierover bleek dit niet op het bonnetje te staan, dus zat de slagroom er gratis bij. De strudel bleek taai, zonder mes werd het wat klooien met vork en lepeltje. De smaak was ook niet oké. Uiteindelijk hebben we dit toch maar aangegeven bij de bediende. Geen aanbeveling dus, die Woeste Hoeve.
Vol goede moed en uitgerust gingen we op weg voor de laatste 7 km. Vlak na het verlaten van het restaurant passeren we een oorlogsmonument.
Even aandacht voor het monument en het gedicht wat op de grond gebeiteld was. Over de bedoeling van het gedicht praten we nog na als we de wandeling voortzetten. De snelweg oversteken en wat dan volgt is een prachtig gedeelte van het traject. Het pad loopt langs een spreng, slingert via een oversteek naar een pad op een hoger gelegen deel met prachtig uitzicht op het beekje. Na ruim een km lopen we vast, bosje en bomen versperren de weg. We besluiten het stuk terug te lopen, tenslotte is het een zeer mooi kleurrijk pad waarvan we genieten.
Terug op het hoofdpad blijven we een tijdje langs de beek lopen, herkennen aan de overkant hoe we wel verder hadden kunnen lopen, gaan verder langs de beek tot we even later ongerust opmerken dat er opnieuw geen markering meer te vinden is. Opnieuw een stuk terug, en ja hoor, verborgen en al een stukje van het pad af vinden we de roodgele markering en teruglopend een roodgeel kruis langs het hoofdpad. Beter op de kruizen letten dus! Over een rooster lopen we uiteindelijk het gebied uit, langs een camping en Loenen in.
De bushalte vinden we vrij snel op de kruising bij een restaurant. Onthouden voor het volgende traject. Even via 9292 nagaan welke bus het meest praktisch is voor de thuisreis. Het wordt 70 minuten in de bus naar Arnhem. Onderweg tijd genoeg om het volgende traject te bekijken en enkele data vast te leggen. Na een heerlijke maaltijd bij de Griek gaan we beiden voldaan naar huis.
Alle foto's van Hoenderloo - Loenen
