Op het station Arnhem ontmoeten mijn vriendin en ik elkaar. We hebben nog een kwartier voor bus 107 naar Harskamp vertrekt, tijd om nog even een beker cappuccino te halen. De bus rijdt door Harskamp en wij overleggen even met de buschauffeur voor het juiste uitstappunt, er zijn toch geen andere passagiers in de bus. Bij de halte, zoekend via gps naar de Dorpstraat, blijkt dat we nog ca 600 meter terug moeten lopen naar het centrum van het dorp. Geen punt, vandaag hebben we een traject van 19 km op het oog, dus dit kan er wel bij.
Na het vinden van de route wandelen we het dorp uit en komen uit op de Stroe Allee. Deze allee loopt parallel aan de hoofdweg N310, maar is een stuk mooier met bomen aan weerszijden. Uiteindelijk kruisen we wel weer de hoofdweg om vandaar het bos in te duiken. We lopen over de Houtvester van ’t Hoffweg, een mooi breed zandpad door de bossen. Op een kruising staat een pijl dat we af moeten slaan. Dat doen we ook, maar naarmate we verder lopen beginnen we te twijfelen. Geen enkel rood-geel herkenningsteken meer te vinden. Uiteindelijk besluiten we om te keren naar de kruising en het andere pad verder te volgen. Ook daar komen we geen rood-gele tekens tegen. Via de gps komen we aan de weet dat we van de route zijn afgedwaald en dat waarschijnlijk het eerste pad wel goed was geweest. Dwars door de bossen lopen we a.d.h.v. de gps kaart richting de Noorderheideweg, een breed zandpad met fietspad. Als we die hebben bereikt lijkt het ons slimmer om langs deze weg terug te lopen tot we de route weer kruisen. Ondertussen genieten we wel van de herfsttinten en pracht in het bos. We komen zelfs veel paddenstoelen met rood-met-witte stippen tegen, de eerste die we zien dit jaar. Even op de knieën om dichtbij een foto te maken.
De route loopt richting Kootwijkerzand. Hier zijn we ook geweest toen we het Marskramerpad liepen, maar wel aan de andere kant van deze zandvlakte. Als we het bos uitlopen en voor de zandvlakte staan overvalt het ons toch weer hoe mooi dit gebied is. Met het fototoestel in de hand laten we dit op ons inwerken. De afstanden tussen de markeringen is groot. Ook hier slaat de twijfel weer toe over de juiste richting. Al genietend van de pracht lopen we nog eens een richting uit om de route te controleren. We zetten de gps maar weer aan om het juiste pad te vinden en te volgen. Al blijkt na een tijdje dat ook de gps ons niet helemaal helpt, want alweer zijn we afgeweken. Op eigen richtingsgevoel én met de gps gaan we dwars door de bossen heen de juiste richting uit, tot we precies op het punt komen waar in de beschrijving gesproken wordt van een klaphek. Al met al een prachtig gebied maar de aanwijzingen van dit stuk traject laten wel wat te wensen over is onze conclusie. Maar niet getreurd, genieten van het droge weer en de mooie stuifzand heuvels met begroeiing doen we zeker.
Opgelucht wandelen we verder naar Kootwijk, een prachtig dorp met een kerk op de brink in het centrum. Hier is het tijd voor een pauze. Als we na een half uurtje het restaurant weer uitstappen is het nat buiten. Gelukkig lopen we redelijk droog door de bossen of aan de rand van de Kootwijkerduinen. Deze weg heet de Rode Zanden, vanwege de rode plekken die hier vroeger te zien waren in het stuifzand ten gevolge van verbranding. Bij het spoor aangekomen steken we over en volgen de spoorlijn een klein stukje tot we onder de A1 doorgaan. Opnieuw betreden we een fascinerend natuurgebied, het Caitwickerzand en Maanschoten. In dit gebied van stuifzand vind je eikenstrubben die in vroege tijden – meer dan 1000 jaar geleden- dienden voor houtwinning. Als we dit bijzondere gebied verlaten en de Amersfoortse weg oversteken merken we dat het wat meer gaat regenen.
We lopen het laatste deel van het traject langs Ouwendorp naar Garderen. Nog wel even oppassen dat we niet de afslag van de Variant nemen. Dat stukje Veluwe bewaren we voor later. Vlak voor Garderen passeren we een fraaie molen die vroeger als baken zichtbaar was voor vissers op de Zuidzee maar tegenwoordig de VVV herbergt. In Garderen lopen we nog een extra ronde om de kerk om het wachten op de bus te verkorten. Via een overstap in Stroe komen we rond 18 uur in Arnhem aan. We hebben ondanks de paar keer dat we fout of om hebben gewandeld wel enorm genoten van dit mooie traject en die paar km extra konden er met gemak bij.
Alle foto's van de etappe Harskamp - Garderen